iedereen kent het wel te weinig tijd om te kunnen vissen, dit was bij mij al een paar jaar zo inmiddels. Door een drukke baan was de tijd die besteed kon worden hoofdzakelijk in de hete zomer periode en niet echt de beste periode om onze geschubde vrienden te pakken te krijgen.

Ik vis hoofdzakelijk op de maas vanaf een wat ruimere boot als wat je tegenwoordig ziet van 10 meter lang en voorzien van alle moderne gemakken. Dit geeft toch wel wat meer luxe. helaas kan ik daardoor niet overal vissen waar ik zou willen. Met 1,20 diepgang van de boot ben je dan toch vaak beperkt wat stekken betreft. Daarom was ik als karper visser een paar jaar geleden al meer op roofvis overgestapt om zo toch nog te kunnen genieten van de natuur en rust om mij heen. Lekker een beetje slepend vissen en mooie snoeken vangen is natuurlijk ook niet verkeerd.

Tijdens het roofvissen bleef ik toch de bewegingen van karpers in de gaten houden, waar hielden ze zich op en hoe was het aasgedrag. Ook tijdens het slepend vissen wordt er natuurlijk een dieptemeter gebruikt en kom veel mooie spots tegen waar onze vriend karper zich zou kunnen voeden. Dus stoppen met karper vissen zat er echt niet in. Al jaren spookte er in mijn hoofd dingen die mij telkens bezig hielden. Hoe te vissen op die stek, wat voor een aas zou ik gebruiken en welke systemen zouden werken maar nu alleen de tijd nog vinden.

Eind vorig jaar kwam ik even anders in het leven te staan door een tragisch gebeuren in de privé situatie en besloot even tijd voor mezelf te gaan pakken. Gelukkig heb ik een werkgever die het hier helemaal mee eens was en ik dus in de gelegenheid zat om ruim 4 maanden tijd voor mezelf te kunnen vrij maken. Meteen begonnen de spoken in mijn hoofd weer op te duiken en ja dit jaar zouden we er voor gaan. Na de meeste filmpjes op YouTube gekeken te hebben werden werden de tackle boxen weer aangevuld en het voer gereld waar we dit jaar onze slag mee zouden gaan slaan. Vol goede moet werd in het voorjaar de boot vol geladen en half mei kon het avontuur beginnen.

Na een aantal dagen met de rubber boot rond gevaren te hebben en wat snoeken gevangen te hebben wist ik waar een tal van kleinere karpers zich op hielden. Helaas was voor mij deze plek niet te bevissen en was ruim 600 meter verwijderd van mijn hoofd locatie de boot. Dus een strategie bedenken hoe ik dat ging oplossen. Ik ging vanaf een bevisbare spot kleinen voerplekjes maken tot aan het gebied waar ik de kleinere vissen had zien liggen. Deze bevisbare spot was nog altijd 150 tot 200 meter verwijderd van waar ik lag met de boot.

De eerste twee nachten resulteerde dat in een aantal brasems en telkens het lood kwijt bij iedere aanbeet. Laat ik nou zeggen als ik ergens de schurft aan heb is het materiaal onnodig te verspelen. Dus de spoken in mijn hoofd begonnen weer volop te spinnen, waarom verspeelde ik vroeger zo weinig materiaal, waarom tegenwoordig al die nieuwe systemen, dus greep ik naar mijn ouderwetse manier terug waaraan ik zoveel goede herinneringen beleefd heb.

Ik vis standaard met 2x20mm boilies op de hair voor de meeste brasems af te schrikken dus een maat 4 haak was geen overbodige luxe. De onderlijn werd verlengd tot een 45 cm en het loodsysteem werd vervangen door een makkelijk loskomend inline schuifsysteem zoals ik vroeger gebruikte. Dit alles resulteerde meteen in de eerste nacht voor een succes. Een volle fluiter van een welverdiende 8 kilo vis. Wat was ik hier weer blij mee ,mijn spoken leverde toch weer eens vis op die ik zolang al niet meer gevangen had. De komende nachten wist ik telkens 1 vis per nacht te vangen tot gewichten van 16 kilo, de resultaten tot nu toe waren zeker niet verkeerd voor op de maas begrippen. Ik moet er wel bij vertellen natuurlijk dat ik alleen in de nachten kon vissen i.v.m. de pleziervaart die overdag plaats vond en in het weekend was telkens topdrukte op het water en ik dan dus ook de nachten niet kon vissen.
Ik moest het doen dus van maandag tot vrijdag met alleen de nachten.

Door de watertemperatuur goed in de gaten te houden begon ik telkens wat meer te voeren over een groter gebied wat resulteerde in meerdere vissen per nacht. 2 tot 3 vissen per nacht was eigenlijk goed haalbaar en was ik zeer tevreden mee. Na ruim 15 vissen gepakt te hebben in de nachten van klein tot groot begonnen de spoken in mijn hoofd weer te spinnen. Overdag tijdens het slepend vissen op roofvis had ik een aantal grote karpers zien liggen die mijn pb wel eens zouden kunnen verbreken. En kleine aanpassingen in de systemen werden gemaakt en ook het voeren werd nu iets anders aangepakt. Dit legde mij beslist geen windeieren en de eerste nacht ving ik een kleine maar zeer mooie koi waar ik zeer blij mee was.

De tweede nacht verliep eigenlijk heel onstuimig en dat niet door de vangsten maar door de extreme wind die de hele nacht aan gehouden had. Vissen op een boot en in combinatie met wind resulteren in een nacht met mega veel piepjes die de slaapbehoeftes niet optimaliseren kan ik je vertellen. Om eerlijk te zijn rond 4 uur stond ik naast de hengels en was er eigenlijk wel een beetje klaar mee met het gepiep. Toch spookte die mega vis wat ik gezien had weer door mijn hoofd en besloot de piepjes voor lief te nemen. Gelukkig ook maar.

4:45 een volle fluiter en ik versuft naar buiten om aan te slaan. In eerste instantie leek het om een van de kleinere vissen te gaan, totdat ik halverwege de uitliggende lijn was en toch besloot om de rubberboot in te stappen want de druk aan de andere kant van de lijn werd steeds heftiger. Vanaf dat moment werd ik door een onbekende vis op sleeptouw genomen over een flink deel van de maas. Versuft bleef ik naar het water staren tijdens de dril in de hoop iets van de vis te kunnen zien. Na enkele minuten zag ik dan toch echt een grijze schim voorbij komen en dacht in eerste instantie aan een meerval die ik eerde deze week tijdens het roofvissen al gevangen had op een lengte van 1,22 en een van ruim 2 meter verspeeld had op een 1,80 spin hengeltje.

Dus in eerste instantie de slip een stuk dichter zetten waardoor ik nog meer op sleeptouw genomen werd. Na ruim 30 minuten al bezig te zijn kwam er eindelijk een flank van de vis moeilijk zichtbaar voorbij en ik toch het gevoel begon te krijgen dat het zich hier niet om meerval ging maar toch een karper betreft.
Voorzichtig draaide ik dus toch de slip wat verder open want een karper met deze kracht moest wel een mega vis zijn. Weer ruim 15 minuten later kwam er een uitgeputte vis omhoog en uit automatisme liet ik het schepnet onder hem door glijden en was hij even de mijne.

Geloof het of niet maar op dat moment was ik heel even sprakeloos en heb zeker 5 minuten naar de vis zitten kijken zonder dat ik me besefte waar ik me op het water bevond, ja dit was de vis die ik eerde deze week had zien liggen. Ja dit was de vis die mijn pb zou kunnen laten sneuvelen. Bij het onthaken in het water zag ik dat het om een mega vis ging maar had de echte omvang nog niet kunnen zien. De echte omvang en gewicht merkte ik pas toen ik de vis uit het water wilde tillen in de rubberboot en op de onthaakmat wilde leggen.

Mijn jaar kon in ieder geval niet meer stuk ,mijn spoken spinde niet meer rond en wist het oude vertrouwde werkte nog altijd. Ik was weer terug van weggeweest op de kaart. Na jaren lang de nieuwste systemen uitgeprobeerd te hebben in de weinige tijd die ik voor het vissen had werkte het oude vertrouwde. Ik kon het toch nog en was het niet verleerd. De terugweg naar de boot waar de vis gewogen zou worden kan ik me eerlijk gezegd niet meer herinneren ,ik vloog ergens in de wolken. Na alles zorgvuldig klaar gelegd te hebben konden we de vis aan de weegklok hangen en bleef de wijzer op afgerond 25 kilo hangen. Wat een mega vis van Nederlandse bodem ,een vis zonder naam of faam die ik hier op de maas wist te vangen. Al mijn buitenlandse vissen die ik gevangen had in de vroegere jaren vielen voor mijn in het niets. dit was het waar ik het voor deed. Na natuurlijk met de vis het water in te gaan en de nodige foto’s en filmpjes gemaakt te hebben werd hij weer aan zijn oude vertrouwde omgeven terug gegeven.

De spoken waren verdreven in mijn hoofd en hebben plaats gemaakt voor nog meer karper avonturen in de toekomst. De afspraken met mijzelf werden gemaakt om toch weer ieder jaar meer tijd te gaan besteden aan ontspanning en avontuur op het water ,wat had ik dit gemist. De vissen die er de komende dagen bij zouden komen waren bonus op dat wat ik al gehad had .ik besloot daarom ook om in het hoofd seizoen wat veel te druk was op het water niet meer op karper te vissen en lekker te relaxen en te genieten van de rust en het roofvissen.

Inmiddels zaterdag 23 september als ik dit schrijf ben alweer 7 vissen verder na de zomerstop voor mij. Afgelopen week 5 dagen weten te vissen in de doordeweekse nachten en de vangsten gaan gestaagd verder.

Helaas is mijn vakantie volgende week afgelopen en moet ik weer fris en fruitig beginnen te werken.
De spoken hebben ruimte gemaakt voor zwemmende karpers en dat zegt niet veel goeds voor de vrije tijd tussen het werken door, meer tijd vrij maken voor de leuke dingen in het leven is voor mij nu een hoofddoel geworden en de jacht naar grote karpers is voor mij weer geopend. Dit seizoen is voor mij nog niet beëindigd maar maak toch al nieuwe plannen voor het volgende seizoen die hopelijk alleen nog maar beter mag worden.

We zijn weer terug van weggeweest.